نامه ی تشکر آمیز همسری به همسری

برای همه وقت هایی که مرا به خنده واداشتی.

برای همه وقت هایی که به حر ف هایم گوش کردی.

برای همه وقت هایی که به من شهامت و جرأت دادی.

برای همه وقت هایی که با من شریک شدی.

برای همه وقت هایی که با من به گردش آمدی.

برای همه وقت هایی که خواستی در کنارم باشی.

برای همه وقت هایی که به من اعتماد کردی.

برای همه وقت هایی که مرا تحسین کردی.

برای همه وقت هایی که باعث راحتی و آسایش من هستی.

برای همه وقت هایی که گفتی "دوستت دارم".

برای همه وقت هایی که در فکر من بودی.

برای همه وقت هایی که برایم شادی آوردی.

برای همه وقت هایی که به تو احتیاج داشتم و تو با من بودی.

برای همه وقت هایی که دلتنگم بودی.

برای همه وقت هایی که به من دلداری دادی.

 برای همه وقت هایی که در چشمانم نگریستی و صدای قلبم را شنیدی.

به خاطرهمه این ها، هیچ وقت فراموش نکن که:

همیشه برای گوش دادن به حرف هایت آمادگی دارم.

همیشه پشتیبانت هستم.

من مثل کتابی گشوده برایت خواهم بود.

فقط کافی است چیزی از من بخواهی، بلافاصله از آن تو خواهد شد.

می خواهم اوقاتم را در کنار تو باشم.

من کاملاً به تو اطمینان دارم و تو امین من هستی.

در دنیا تو از هر چیزی برایم مهمتر هستی.

همیشه دوستت دارم، چه به زبان بیاورم چه نیاورم.

همین الان در فکر تو هستم.

تو همیشه برای من شادی می آوری به خصوص وقتی که لبخند بر لب داری.

من همیشه برای تو این جا هستم و دلم برایت تنگ است.

هر وقت که احتیاج به درد و دل داشتی روی من حساب کن.

تو در تمام ضربان های قلبم حضور داری.

کلید قلب همسرم<\/h1>

<\/h1>

<\/h1>

خانمها :<\/h2>

رازهای او را هیچ گاه به کسی نگویید ، آن رازها تنها برای گوشهای شما هستند. <\/h1>

زوج های ازدواج کرده ای که به یکدیگر
عشق می ورزند، هزاران پیام به یکدیگر می دهند، بدون اینکه حرف بزنند، گاهی
سکوت بیانگر خیلی حرفهاست. <\/h1>

گاهی به او بگویید که عاشقش هستید و بدون او کامل نبودید. <\/h1>

وقتی که راجع به دوستان قدیمی اش صحبت
می کند، با دقت گوش دهید، آن دوستان برای او خیلی عزیز هستند و او با شما
بخشی از گذشته اش را که برای او مثل گنج است، قسمت می کند.<\/h1>

به او کمک کنید آن چه را که مورد علاقه شماست بیاموزد. <\/h1>

وقتی راجع به او صحبت می کنید، وی را بالا ببرید (به او شخصیت دهید) و هرگز او را کوچک نکنید. <\/h1>

برای او چتری بخرید و آن را در جایی بگذارید که او بتواند آن را پیدا کند. <\/h1>

اگر با بچه ها مشغول بازی کردن است ،
تو هم به آن ها ملحق شو و به او اجازه بده که با آنها، بازیهای پر صدا
بکند. اگر این کار او را شاد می کند، حرفی نیست. <\/h1>

تنها بیان کردن مسئله ای درست در مکانی درست هنر نیست، بلکه خودداری از بیان مطالب مسئله ساز در موقعیت های نادرست هنر است. <\/h1>

آقایان :<\/h2>

شما باید برای همسرتان آن طور آماده شوید که دوست دارید او برای شما آماده شود. <\/h1>

بعضی از زنان تصور می کنند که مردان، آن ها را برای کامجویی می خواهند، این تصورات را در هم شکنید.<\/h1>

بیشتر زنان به خاطر احساس رضایت می خواهند کار کنند، زیرا بیکاری، بطالت و افسردگی می آورد. <\/h1>

کمتر زنی که نیازهای عاطفی و مالی او بر آورده می شود، نیاز به کار کردن در خود می بیند. <\/h1>

تفکر« شوهر خدای دوم در عصر توسعه و فرهنگ»، جواب نمی دهد. دوباره سنجی بعضی از باورها لازم است. <\/h1>

مشکلات شغلی خود را با همسرتان در میان بگذارید اگر نتوانست راهنماییتان کند، حداقل شرایط شما را درک می کند. <\/h1>

اگر کار می کند سعی نکنید از میزان درآمدش مطلع شوید، اجازه بدهید کم کم خودش راه شریک شدن در مخارج زندگی را می آموزد. <\/h1>

گاهی اجازه بدهید کنترل تلویزیون را او در دست بگیرد، در این صورت احساسش به شما بهتر می شود. <\/h1>

معاشرت با خانواده‌ی همسر<\/h1>

ره توشه های جاده ی خوشبختی- مخصوص خانم ها<\/h3>

<\/h1>

یکی دیگر از راه‌های اثبات پذیرش
همسر، مهربانی و حسن معاشرت با خانواده‌ی شوهر است. احترام نسبت به والدین
و خانواده‌ی همسر، و آنها را تاحدّ ممکن به عنوان خانواده‌ی صمیمی خویش
پذیرفتن، نشانه‌‌ی پذیرش و درک همسرمان می‌باشد. <\/h1>

به یاد داشته باشیم که پدر و مادر، پس
از خداوند متعال بزرگ‌ترین حق را بر گردن ما دارند و فراموش نکنیم که
احسان و نیکویی به والدین و اطاعت و فرمان‌برداری از ایشان و خوش رفتاری
نسبت به آنها از مهم‌ترین فرایض و وظایف انسانی است.<\/h1>

لا تعبدون الا الله و بالوالدین احساناً.(1) <\/h1>

ان ترک خیر الوصیّة للوالدین و الا قربین بالمعروف.(2) <\/h1>

یک زن آگاه و دانا و بادرایت،
متواضعانه و محبّت‌آمیز، رفتاری پسندیده و صمیمی با خویشان شوهر خود در
پیش می‌گیرد؛ حتّی اگر از ایشان دلخوری و یا نارضایتی هم داشته باشد و حس
کند که نمی‌تواند محبّتی صادقانه ابراز کند، می‌بایست سعی به ابراز محبت
نماید. <\/h1>

سعی در اظهار به محبّت یک هنر است.
نسبت به مادرشوهر خود ابراز علاقه و محبّت کنید و آن را به زبان آورید.
مگر نه این است که پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه وآله و سلم:
فرموده‌اند: «اظهار محبّت نیمی از عقل است».<\/h1>

اگر ما توقّع خود را از دیگران پایین
آوریم و این را بپذیریم که هر انسانی دارای میزانی از درک و شعور است،
نمی‌توانیم از هر کسی انتظار رفتارهای درست و حساب شده داشته باشیم، بدین
گونه خودمان راحت‌تر و آرام‌تر زندگی خواهیم کرد و از اطرافیان هم احساس
گله و نارضایتی نخواهیم داشت. ما بدون داشتن رفتاری متقابل، محبّت خود را
به دیگران ایثار می‌کنیم. توصیّه‌ی بزرگان دین ما بر ایجاد ارتباط با
خویشان و نزدیکی و صله‌ی رحم با ایشان است. <\/h1>

پیامبر گرامی صلی‌الله علیه وآله‌ و
سلم فرموده‌اند: «نیکی با کسان و مهربانی با خویشان، عمرها را دراز و
شهرها را آباد و اموال را زیاد می‌کند».(3) <\/h1>

حضرت امیرعلیه‌السلام در خطبه‌ای راجع
به اهمیت معاشرت و نیکی با اقوام فرمودند: «انسان هیچ‌گاه از خویشان خود
بی‌نیاز نمی‌شود حتی اگر مال و اولاد فراوان داشته باشد». <\/h1>

روان‌شناسان هم اعتقاد دارند که ابراز
محبت و دوستی نسبت به دیگران، باعث رضایتمندی و آرامش خاطر می‌شود و چه‌
چیزی در زندگی با ارزش‌تر و دوست داشتنی‌تر از آرامش و حصول اطمینان؟! <\/h1>

پس ما علاوه بر آن که همّت خویش را بر
دوستی و محبّت با والدین و نزدیکان همسر خود مصروف می‌داریم، هرگز مانع
ارتباط صمیمی شوهر خود با خانواده‌اش نمی‌شویم و خانواده‌ی او را در هیچ <\/h1>

شرایطی تحقیر نکرده و کوچک نمی‌شمریم. <\/h1>

<\/h1>